Lange stukken naar Portugal
30 juli – 12 augustus: In lange stukken naar Portugal.
Rond Cabo de Gata
Van Garrucha motoren we naar Cabo de Gata en eromheen kunnen we nog een mooi stuk zeilen op het voorzeil naar Almerimar. Onderweg ziet Suzan de gedroomde toekomst letterlijk achter de horizon verdwijnen.
Almerimar
Hier blijven we een week liggen, eerst om te schuilen voor de Westenwind van 6 – 8 Bft. die vrijdag en zaterdag waait, vervolgens om te wassen, schoon schip te maken en klusjes te doen.
We ontmoeten oude bekenden uit La Linea en barbequeen op het strand, gezellig. De bekende en nieuwe terrasjes met en zonder tapas worden bezocht. Met een paar rustige dagen voor de boeg kunnen we woensdag weer gaan.
Motor- en mistdagen
Het plan is om een nacht door te varen als de omstandigheden goed blijven, direct naar La Linea voor de volgende sprong, maar als we een paar uur aan het motoren zijn, varen we zo de mist in en besluiten we Caleta de Velez aan te lopen. De dieseltank wordt weer gevuld en bij het havenkantoor schrijven we in. Donderdag varen we weer bijna de hele dag in de mist met tussendoor twee keer een uurtje zicht. Het levert wel mooie foto’s op.
RADAR EN AIS onmisbaar bij mist!
Op de kaartplotter staan AIS- en Radarscherm naast elkaar aan. Dat bewijst zijn nut als er een radarplot op Sobat Kras afkomt, waarvan Suzan in eerste instantie denkt dat het de Pelikaan is die stilligt. Maar het blijkt een tweemaster AMEL zeiljacht zonder AIS en als Sobat Kras niet 10 graden koers gewijzigd had, was deze AMEL zonder naam zo op Sobat Kras aangevaren. Nu ging er op 30 meter een schim van een AMEL langs op tegenkoers. Na een tweede lange vaar- en motordag met mist is ons vertrouwen in de radar en het gebruik ervan gegroeid. De radar kunnen we inmiddels uitstekend bedienen.
Straat van Gibraltar
Bij aankomst in La Linea betalen we alleen een deposit omdat we een soort van tijdstop maken. De volgende morgen 3 uur na hoogwater om half vijf in de morgen vertrekken we in het donker. We motoren de baai van Algeciras uit en krijgen na twee uur de stroom aardig mee omdat we op een halve mijl uit de kust de stroom oppikken. Het is net licht en de zon komt op als we Tarifa met het smalste stuk Straat voorbij zijn. De stroming blijft goed meewerken en we motoren onszelf gaar totdat we in Rota zijn.
Rota
In Rota liggen we twee nachten en op zaterdagavond, – nacht, bezoeken we het Festival de Flamenco in een openluchttheater bij de Recinto Ferial, het kermisterrein. Wel met de taxi want lopen is te ver.
Festival de Flamenco
Om half elf lijkt het eindelijk te beginnen en voor de pauze die om één uur is, zien we drie verschillende vertolkingen.
Mannen die hun gevoelens uitschreeuwen onder virtuoze begeleiding van gitaarmuziek en klappende handen. Bijzonder authentiek en lokaal, de Spanjaarden vinden het prachtig. Maar wij snappen niet voldoende van de taal om de grapjes en gevoelens mee te krijgen. Na weer een schreeuwende man met ondersteunende gitaar na de pauze houden we het voor gezien en zijn we om half drie ’s nachts weer aan boord.
Mazagon
De dag erop varen we om een uurtje of elf de Pelikaan achterna naar Mazagon. Na twee uur motoren kunnen we gelukkig weer eens lekker zeilen. Aan de wind met een gereefd grootzeil en een volle genua varen we tussen de zes en zeven knopen over de grond met stroom tegen zo de rivier bij Mazagon op. In de haven liggen we een nachtje om de dag erop weer door te varen.
Visvlaggetjes
Tussen Chipiona en Mazagon en ook richting Ayamonte wemelt het van de visvlaggetjes. Hans zit aan stuurboord en Suzan aan bakboord met de vingers op de +10 en -10 knoppen van de stuurautomaat. Regelmatig is het slalom varen tussen de visvlaggetjes door gedurende een aantal uren.
Ayamonte
Ook in Ayamonte blijven we twee nachten. De wind aan de westkust van Portugal is de komende week nog zodanig dat om de kaap heen zeilen naar Lissabon er nog niet inzit. We gaan met de veerpont naar Vila Real de San Antonio om een prepaid internet simkaart te kopen voor de komende tijd.
Aad van de ‘West Wind’ komt bij ons aan boord eten en we hebben een gezellige avond.
Portugal we komen eraan!
Komen we elkaar na 3 jaar toch nog tegen in Lissabon :))
Groetjes vanaf de Azoren
SV Lion King
Ja dat heb ik ook al bedacht toen ik jullie blog las.
Dat zou wel heel leuk zijn, wie weet….
wat leef je toch in een klein wereldje als er mist is.
is het niet beangstigend om dan te varen?
het waren weer heel mooie foto’s jongens.
lieve groet, fred en wil