Na een paar winderige en bewolkte dagen en een paar dagen met prachtig weer hebben we Calle Mina zo ongeveer op de laatste dag in Rota ontdekt. Hier zitten meer dan 10 tapas bars bij elkaar. De paëlla waar we met Per zo naar zochten is hier volop voorhanden.
Bij een ’s zondagse rondleiding in het Castillo de Rota, onlangs gerenoveerd en nu in gebruik genomen als gemeentehuis en locatie van het toeristenbureau, mogen we in alle ruimtes kijken. Prachtig en een leuke korte vertaling in het Engels van de Spaanse gidse cadeau.
Naderhand lunchen we met Marc, Angelina van de Oyster 45 en Peter van de Poolse charterboot in Mina Street. Geweldig: diverse gerechten met een drankje erbij met zijn vijven voor 37 Euro.
Eind van de middag komen Wim en Gini borrelen en hun tips doorgeven over de Balearen en Sardinië, de Magdalenas en Corsica en Sicilië. Allemaal opgetekend in onze pilots. Samen met de tips die we van Hugh op de Guadiana kregen, kunnen we een heel seizoen vooruit.
We varen maandag met een ruime 5 beaufort voor de wind naar Barbate. De nacht ervoor gierde de wind door het want en dat merken we aan de klotsbak in de Baai van Cadiz. Voordat we eruit zijn en het iets minder klotserig wordt zijn we twee uur verder. De deining is met de Westelijke wind op de Andalusische kust aardig opgebouwd en we varen gecontroleerd gijpend op alleen de Genua naar Barbate. Barbate ligt in een hoek en vanaf onze positie toch nog 6-7 mijl naar binnen. Een ongezellige betonnen bak in een industriële vissershaven achteraan in de hoek een eind van de plaats vandaan. Prima voor een nacht maar niet om te blijven.
Dinsdagmorgen is het weerbericht totaal anders dan we verwachtten. Geen Westelijke of Noordwestelijke wind maar Oost 4-5 is de voorspelling. We vertrekken toch. Het is een spiegelgladde zee als we buiten komen en we hijsen het grootzeil om de weinige wind op te pikken. Na anderhalf uur begint de wind uit Zuid Oost te blazen nog wel met de stroom mee, dus voor ons wind en stroom tegen. De eerste kaap klotsen we weer alle kanten op. We motor zeilen naar Tarifa met een strak grootzeil. Eenmaal door het nauw bij Tarifa heen kunnen we weer gecontroleerd ’tacken’ met in het grootzeil 30 graden ware wind tot wel 29 knopen (6 Beaufort). Nu hebben we druk in het zeil en op de boot. De stroom is gekenterd en Sobat Kras loopt regelmatig 7 tot 8 knopen.
Als we de baai van Gibraltar indraaien, komen er een aantal schepen uit. Dankzij de AIS geen enkel probleem om ze vrij te varen en om even voor zeven ’s avonds leggen we aan in La Linea, Alcaidesa Marina.
Onze winterplek voor de komende maanden ligt onder de rook van Gibraltar en dat is een imposant gezicht, die grote rots op de achter-voor-grond. De komende weken maken we de boot weer helemaal winterklaar en gaan we Gibraltar uitgebreid bekijken.
Begin november komen we twee maanden naar huis. Begin van het komende jaar willen we in Zuid-Spanje rondkijken met de auto om dan begin maart de Med op te varen richting de Balearen, Sardinië en Corsica voor de zomer. Waar we dan na de zomer varen is van diverse dingen afhankelijk en beslissen we volgend jaar.
Eind van de week gaan de Genua en Yankee naar de zeilmaker om het stiksel van de U.V.-bescherming aan de buitenkant dat losgegaan is opnieuw te laten stikken. Zo kan Sobat Kras in 2013 weer verder.
