21-26 mei
Ribadeo
Eindelijk wordt het weer iets beter. Voor ons geen storm of regen meer maar een hogedrukgebied waardoor de Noordwesthoek bij Finistere het zwaar en lang te verduren krijgt met wind uit het Noordelijke kwadrant. De Tartaan die maar een paar dagen achter ons vaart, kan uiteindelijk pas op 31 mei naar A Coruna varen.
We besluiten om een dag of wat in Ribadeo te blijven. De haven is veilig en goed, te betalen en de plaats is aardig. Het internet is prima en Suzan maakt hier gebruik van en besteedt tijd aan het corrigeren van de onderzoekscriptie van Dasja.
Faro Isla Pancha
We maken een mooie wandeling naar de vuurtoren op Isla Pancha langs de rotsen van de baai en bezoeken op verschillende momenten de stad. De zondagmiddag blijft toch wel het leukste moment om in Spanje de stad of het dorp in te gaan. De hele familie is buiten en gaat borrelen, discussieren en lekkere hapjes eten, wat een gezelligheid in Ribadeo.
Praia das Catedrais
De folder van het kathedralenstrand belooft een mooi strand dat met laag water te betreden is en waar het getij in honderduizend jaar bijzondere rotsformaties heeft geslepen. Om van Ribadeo das Catedrais te bereiken willen we met de bus maar die rijdt (nog) niet in mei. Uiteindelijk lijken we met de trein te kunnen gaan.
FEVE kustboemeltrein
Het kustboemeltje van de Feve, dat de hele Spaanse Noordkust bereikt, zet ons drie stationnetjes voorbij Ribadeo af op een platform bij Esteiro in de landerijen. Er is geeneens een verharde weg naar het dorp. We wandelen door een grasveld tussen de koeien door over een erf van een klein huisje om op de weg te komen. Lopen om het stationnetje heen over de oude boogbrug richting de zee.
As Cathedrais
Na 1 kilometer komen we bij het strand aan. Eerst een kop koffie op het terras en dan het strand op. Het water trekt zich langzaam terug en we banjeren over het strand, springen over geultjes en genieten van deze overweldigende natuurlijke combinatie van rotsen, gaten, zand, zee, branding, eb en vloed en de invloeden van de tijd en het weer op dit landschap. Alhoewel toeristisch absoluut de moeite waard!
Racion de Langoustines
We halen met gemak de trein op ons afgelegen station Esteiro terug naar Ribadeo en trakteren onszelf op een bord Langoustines met zeezout en een glas Albarino wijn, uiteraard op een terras in de zon met een wijnvat als tafel.
Tweede Pinksterdag is in Spanje gewoon een werkdag en ons vertrek naar Gijon nadert alweer. We wandelen iedere dag een stuk en houden zo onze conditie op peil. Ribadeo is een rare maar leuke stad. Wel jammer dat er geen geld schijnt te zijn om hun prachtige oude gebouwen in oude glorie te herstellen. Het middelpunt van het Plaza Mayor staat achter hekken te vergaan.
