Realiteit….
Nu we bijna een maand onderweg zijn, worden we geconfronteerd met knagende gevoelens dat we Hans zijn ouders toch alleen achterlaten in een qua gezondheid slechte situatie. Tevens krijgen we het gevoel dat ze vereenzamen. Dit wordt versterkt daar Hans zijn broer en zus in Nieuw Zeeland wonen.
Daarom hebben we het besluit genomen om Sobat Kras half oktober in de buurt van Lissabon op de kant te zetten en voor een aantal maanden terug naar huis te komen. De vrienden die gebruik zouden maken van ons huis zitten in een soortgelijke situatie met haar vader en gaan bij hem inwonen.
Zelf vinden we het heel jammer om het begin van deze mooie en spannende trip te moeten onderbreken. Het liefst waren we verder gegaan met onze plannen en misschien zelfs gelijk door richting Gambia, maar wat in het vat zit verzuurd niet…….
Dus met andere woorden de verlichting in ons huis zal vanaf eind oktober weer op onregelmatige tijden aan- en uitgaan……….
Dan hebben we ook mooi de gelegenheid om een feestje te geven omdat Suzan binnenkort 50 wordt en we vorig jaar 25 jaar getrouwd waren……..
hoi Hans en Suzan,
Jammer van de onderbreking van jullie reis maar wel begrijpelijk . Nu moeten we jullie leuke verhalen missen die we met belangstelling lezen .
Welkom in parkhaven maar wel weer afzien met , alweer een feest.
groeten Ellen & Siebe
hey Hans en Suzan,
jee, wat een ontwikkelingen allemaal! kan mij het gevoel goed voorstellen. geniet er nog van, de komende periode en tot ziens in PArkhaven!
vervelend weer hoor, die feestjes…
groet,
S,M & L
pfff ik kijk ook eens op jullie site en wat lees ik in oktober terug naar huis…..!
Ik dacht dat er in de mail stond van de winter dus ik zit met december in mn hoofd…..
Ach ja gevoel volgen en alles komt goed.
Geniet nog van de laatste weken lieve paps en mams! liefs, Das
Hallo,
Goed zeg, dat jullie dit gevoel erkennen en eraan toe durven geven !
Het was steeds al wel latent aanwezig, denk ik, maar nu kennelijk duidelijker.
Verder varen kan ook later, er voor je ouders zijn waarschijnlijk niet !
Geniet van de duidelijkheid en de komende weken !
gr.
Ellie
Omdat ik zojuist een verpakking Coppercoat heb gehaald kreeg ik de info door van jullie zeiltocht.
Wij zijn van 6-9 tot 27-9-2011 in Benagil. Dat is echter nog ca 300 km van Lissabon.
Prachtige boot de Sobat Kras.
Behouden vaart!
Je GMDSSATISMMSI PF6802 6Sense studiegenoot
Ha, die Hans en Suzan,
Mijn motto is: Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Hinken op 1 been/varen met een dubbel gevoel is zeer vermoeiend!
Het blijft natuurlijk heel jammer dat jullie je super leuke tocht gaan onderbreken, maar nu jullie duidelijkheid hebben gecreëerd voor jezelf, kun je weer dubbel genieten van de komende weken. Let maar op!
UMA BOA VELOCIDADE!!
Lieve groet
Marion
Lieve zeilers!
Wat een weloverwogen beslissing….. ouders verzorgen en steunen …. daar krijg je nooit spijt van, je kunt het namelijk niet over doen!!
Natuurlijk balen wij er ook van dat er al weer een feest is in de straat……. maar we zullen het zeker niet overslaan! Het is trouwens voor de achterblijvers een feest dat jullie weer terug komen en net wat Roger schreef :”die Polen maken er echt een rotzooitje van” Roger heeft ze gelukkig al weggestuurd. we zullen toch wel het cafeetje missen in de straat.
Alle gekheid op een stokje geniet nog maar lekker in Portugal, lekker weer met zon!! Wij hopen dat half oktober hier de zomer begint, want die hebben we hier nog tegoed!
Sport lieve groetjes, Johan en Henriëtte
Hallo Hans en Suzanne,
Wij begrijpen dat dat een lastige situatie voor jullie is en dat je daar een keuze in moet maken, anders krijg je spijt en dat kan je niet meer terug draaien!
Groetjes van Fred en Norma
lieve mensen,
Zal Ruud vragen dat die polen zo snel mogelijk moeten vertrekken!
Jammer dat het zo gaat lopen voor jullie, maar begrijp het goed.
Gadverdamme, alweer feest, ik wil naar India!
Als ik jullie moet halen uit Spanje met mijn C2? ik hoor het wel.
Groet, Roger.