Na twee heerlijke dagen in Kopenhagen heeft Sobat Kras dinsdag morgen haar steven gewend naar de zuidpunt van Sjealland. Een flinke klap gemaakt langs Stevn’s Klimt naar Kalvehave een klein haventje langs de Boegestrom. Stevn’s Klimt vonden we indrukwekkender dan Mon’s Klimt waar we op de heenreis langs kwamen, maar dat we nu links laten liggen. De Boegestrom is weer heel precies navigeren om niet op ondieptes te lopen. ’s Avonds komt er een ontzettend dreigend onweer opzetten, maar veel last hebben we er in Kalvehave niet van gehad.
De volgende dag wilden we perse zeilen dus de haven waar we ’s avonds zouden gaan liggen, lieten we aan de wind en koers over. Eiland Omo was een optie en leek bezeild. Maar na de bruggen en betonde vaargeulen kwamen we voorbij Vordingborg op een mooie aan de windse koers te liggen die de laatste paar uur van Femo in de zuidhoek naar boven liep. Omo was ook niet meer bezeild en toen kwamen we terecht in Bisserup op Sjealland. Hier was de aanloop zo smal dat we er net tussendoor konden. Een schat van een lokaal haventje met wat kleine vissertjes, een camping (uit het zicht), dus wandelaars in de haven, een viskraam en een aardige havenmeester die een prachtige plek op de kop van de pier voor Sobat Kras had.
Maandag vaart Sobat Kras al zeilend eerst ruim, dan voor de wind en dan scherp zuidwaarts naar Sonderborg om daar boodschappen te doen. Maar de wind zit in de goede Westhoek om lekker verder te zeilen.
Na de brug in Sonderborg hijsen we de zeilen en varen we met een prettige aan de windse koers van 60 later 45 graden schijnbare wind naar de Kieler Bocht en overnachten voor de sluis in Holtenau. In Holtenau hebben we eerder al eens naar levensmiddelen gezocht en ze niet gevonden. We eten in de plaatselijke kroeg waar je als volwassen vent aan een kinderschnitzel (350 gram) meer dan genoeg hebt. Ook de rumpsteak is onfatsoenlijk groot. ‘Berge Klause’ zoals het heet is al in de 80-er jaren in de Waterkampioen beschreven en Klaus is hier al 33 jaar de kroegbaas. Hij waarschuwt je bij het bestellen dat je wel je bord moet leeg eten want weggooien van eten is zonde. Als je dat niet lukt komt de grote pot op tafel waar je geld in mag doen voor een stichting die kinderen in Ethiopië helpt een leven op te bouwen. De bankafschriften van de stortingen hangen eraan. Klaus zelf stopt er per 1 november 2010 mee maar zijn kok zet de kroeg voort.
Plan voor de komende dagen: overnachten in Rendsburg langs het kieler kanaal en de volgende dag naar Brünsbuttel of Cuxhaven. Maar zoals iedere zeiler regelmatig ervaart zal tijdens het varen van het plan afgeweken worden. De Sobat Kras crew is op tijd op en kan met de eerste schutting mee het kanaal in, dan doet de stuurautomaat het werk en is SB 8 uur later bij de Brünsbuttel sluizen. De sluis gaat direct open en op de volle stroom mee zeilt SB alleen op het voorzeil de Elbe af naar Cuxhaven waar om half zeven vastgemaakt wordt. Met de stroom mee liepen we ruim 11 knopen aan de wind, prachtig. Wel opletten dat we niet de haven voorbij stromen, want zie maar eens terug te varen tegen 3.5 bijna 4 knopen stroom in.
Nu is het weerberichten luisteren, bekijken en beoordelen welk moment het goede is om de Duitse Bocht aan te vallen. De boodschappen zijn gedaan en voor morgenochtend lijkt het weer zo te zijn dat we in ieder geval naar Norderney kunnen varen. Dat betekent vroeg op en bij het eerste licht vertrekken.
