Lissabon – Porto hoppend

Lissabon – Porto

Van 21 april – 1 mei 2015

Na een week klussen op de kant kan Sobat Kras 21 april gelukkig weer het water in. Eind van de middag vanwege het hoog water tijdstip en als ook de Pelikaan losmaakt, steken we de Taag over naar Doca de Alcantara in Lissabon.

Ontmoeting met Alon en Bojan

In Alcantara komt Alon, The Famous Hitchhiker bij ons langs om een lift te vragen. Hij doet mee aan de BNN 3-op-reis presentator competitie en vlogt over zijn reizen.

Bomarine

Ook komen we Bojan van Bomarine tegen die samen met Joost het schip van Ben en Joke van Nederland in anderhalve week naar Lissabon brengt. Dan vliegt hij naar huis om vier dagen later de volgende delivery te doen, nu van Nederland naar Gibraltar. Leuk om een vroegere collega in deze omstandigheden en op deze locatie te zien.

Naar Cascais

We liggen hier een dag of wat voordat we de laatste klusjes klaar hebben en het weer net goed genoeg is om naar Cascais te varen. Daar komen we zaterdag aan.

Cascais Marina ligt beschut, met lekkere douches en dicht bij het centrum, een grote Jumbo op een half uur lopen voor de boodschappen. Het weer werkt nog niet echt lekker mee.

Tourist spelen

We besluiten een dagtocht te maken naar Sintra. Met de bus eerst naar de Cabo da Roca waar we een uurtje rondstruinen over de kaap waar we later langs zullen varen en dan weer in de bus stappen naar Sintra. Een prachtige tocht.

Cabo da Roca

Cabo da Roca is het meest westelijk gelegen punt van het vasteland van Europa met indrukwekkende rotsen en mooie wandelpaden.

Sintra, Pena Park

In Sintra stappen we op de Pena Park tour bus die inclusief in ons dagticket zit. Bij het Moorse fort gaan we eruit en we lunchen in het fort met onze meegebrachte broodjes. Wandelen op de muren, genieten van het uitzicht van de Ponte de 25 abril Lissabon tot aan Peniche aan de noordkant van het fort.

Sintra duur terras

Het is alweer tijd en we bussen terug naar Sintra voor een drankje op een terras. Nu zijn wij aan de beurt voor een duur terras, we trappen er met open ogen in. Op het plein voor het Sintra paleis gaan we zitten voor een small beer and three jus d’orange, wel ongevraagd halve literglazen, maar bij de rekening schrikken we ons te pletter 26,90. Maar goed we weten het weer voor een tijdje.

Naar Nazaré

De 10 dagen noordenwind lijkt woensdag om te draaien naar een lichte zuidwestenwind, niet teveel golven en we besluiten te gaan, weliswaar op de motor maar dan zijn we tenminste onderweg.

60 mijl naar Nazare in een ruk. Bij Peniche kruisen er ineens van alle kanten vissers van Peniche naar Berlengas en omgekeerd. Een oorlogschip vaart achterlangs maar heeft geen belangstelling voor ons.

De havenbeschrijving van Nazare lijkt heel wat maar valt flink tegen. Een paar oude steigers in een hoekje van de vissershaven bij een industrieachtig terrein ver van het plaatsje. Havenkantoor al om zes uur dicht enz. De volgende dag op tijd weer weg.

Naar Figuera da Foz

40 mijl naar Figuera da Foz ook weer op de motor. Als we net de haven van Nazare uit zijn een securite marifoonbericht van Portugese Warship A521, Suzan weet nog net wat coordinaten op te schrijven en bij controle op de kaart lijken we op een verboden gebied af te varen.

Dan maar het oorlogschip oproepen voor de exacte coordinaten en vragen of we dicht langs de kust mogen varen. No way we moeten minimaal 6 mijl naar buiten voordat we weer Noord verder kunnen. Zo houden ze ons zo lekker bezig deze middag. VHF communicatie met een heus oorlogschip kunnen we van ons te-doen-lijstje afhalen.

Halverwege de middag zijn we in FdF en we wandelen nog wat rond na een fijne douche en wat grapjes met de havenmeester.

Palaver: als we morgen niet gaan, liggen we hier waarschijnlijk een tijd, dus gaan we. 15-20+ knopen voor de wind met vervelende dwars inlopende golven van 2-2,5 meter hoog en een onregelmatige frequentie. Een flink stuk naar Porto weer 60 mijl en geen tussenliggende opties.

60 mijl in de regen is nat en koud

Figurea da Foz uitvaren met de inlopende golven en wind is geen pretje, we zien de Pelikaan al stuiterend verdwijnen in de natte miezerregen. Zelf lijkt Sobat Kras ook wel een stuiterbal.

Met de voor-de-windse koers komen we met de genua uit, goed vooruit met gemiddeld 6 mijl per uur. Wel zijn we binnen de kortste keren nat en hebben buiten geen plekje waar we beschut kunnen zitten voor de regen dus door buffelen maar, er is geen keuze. Zit je er eenmaal in dan ga je niet terug. Er zijn geen havens tussen FdF en PORTO dus doorvaren.

Helaas zakt de wind ’s middags in naar 15 knopen en dat is voor ons op deze koers te weinig om voortgang te boeken. Als de snelheid naar 3-4 knopen zakt met nog 28 mijl te gaan, gaat de motor weer aan. Nog 28 mijl te gaan dat betekent nog 5 uur varen en in een hoekje nat zijn en zitten.

Ingang Douro rivier bij slecht zicht

Als we tegen zessen op de kaartplotter de Pelikaan de Douro rivier op zien varen, zetten we snel een paar waypoint plots want het zicht is beroerd met nog geen halve mijl en zo zijn we zeker van de goede koerslijn naar binnen.

De Douro rivieringang komt in zicht. We zien golven breken op pieren of rotsen, waar is de ingang? Hans volgens mij moeten we daar juist omheen, tegelijkertijd zegt Hans dat hij de groene en rode havenhoofden ziet. Mooi daar moeten we dan tussendoor.

Het is aflopend tij tegen de zuidenwind in: joepie daar liggen we weer heen en weer te stuiteren op de tegen elkaar inlopende golven. Na een minuut of 15 zijn we binnen de pieren en wordt het rustiger. Suzan hangt de stootwillen op en maakt de meerlijnen los. we roepen Douro Marina op en een marinero met een snelle rib komt ons buiten ophalen en vaart vooruit met een boog om de ondieptes heen. Om 18:45 liggen we vast. Nat, moe en blij dat we er weer zijn.

Veilig vast in Douro Marina

Na een rondje schoon schip, lees het allernoodzakelijkste opruimen, halen we een aankomstbiertje bij de Pelikaan en na een bord kapucijners met spek liggen we er om negen uur in voor een lange nacht zonder wekker….