Kopenhagen, we komen eraan…

Het water is in de Oostzee overal even helder, alhoewel de Zweden wel klagen over algen die ze niet zo vaak al zo vroeg in de zomer zien. De foto is in de haven van Gudhjem op Bornholm.

Na een week met iets minder weer dan we in juli gewend waren, hebben we Sobat Kras in een paar grotere dagtochten naar het Zuid-Westelijke puntje van Zweden gevaren. Gisteren vanaf Bornholm waar we uiteindelijk een dag langer bleven dan gepland omdat er niemand van plan was te vertrekken, naar de Zuidkust van Zweden. Ystad was het doel, maar na een paar aan de windse slagen was het na ruim 46 mijl wel welletjes en kwamen we in Kaseberga terecht. Een piepklein haventje onderaan een klif met daar bovenop Ales Stenar. Ales Stenar is een grafschip van de Vikingen dat bovenop het hoogste punt van de Zuidkust van Zweden ligt, meer dan 40 meter hoog. Vanaf de haven loopt er een prima pad naar boven en daardoor komen er ook veel Zweedse toeristen met de auto een dagje stenen schip kijken.

Na een klotsende nacht en een bijna door geschavielde spring, vertrokken we vanmorgen met een grijze lucht maar al snel trok het gedeeltelijk open.

Hierdoor ging de wind toch weer meer naar het Westen dan gewenst en hebben we uiteindelijk het laatste stuk voorbij Trelleborg naar de ingang van het Falsterbokanaal gemotored. Daar moesten we een uurtje wachten op de brug die om vijf uur niet draaide vanwege de spits denken wij. Afijn de brug draaide in ieder geval en om kwart voor zeven zaten we op het terras van de Batclub Hollviken aan de Noordkant van het kanaal aan een biertje.

Morgen varen we door naar Kopenhagen en daar blijven we een of twee dagen. Dan bepalen we een route richting Kiel. Daar zeggen we nu even niets over, want het kan zomaar weer anders zijn. Wij dachten tot twee dagen geleden nog via de Duitse Noordkust terug te varen, maar ook dat wijzigt gewoon met de heerstende winden. Er zitten nogal wat lagedrukgebieden in de omgeving, maar tot nu toe valt het erg mee.

Op de foto van de achterkant van Sobat Kras zie je een trapje hangen dat we na lang overleggen en kijken in Loftahammer gekocht hebben om Suzan wat gemakkelijker van de boeg van SB af te lagen klimmen als we op hekanker of hekboei zouden liggen. Dat functioneert prima, maar hier hebben we het in Gudhjem gebruikt om van de boot af te komen op de balk langs de kade, deze moest je dan weer een paar meter volgen om bij het trapje in de kademuur te komen.

Groeten vanuit Hollviken – Zweden

Suzan en Hans a/b Sobat Kras

Vergelijkbare berichten