Om het blog van 2015 af te maken, volgen er nog een aantal berichten die over de terugreis van onze zeiltocht gaan naar Lelystad. Dus deze keer begin september 2015.
Caen – Ouistreham – Fecamp – Dieppe – Duinkerken – Vlissingen
Zaterdagmorgen leveren we ons cabriootje DS3 weer in en rond de middag varen we van Caen via het kanaal naar Ouistreham. De volgende morgen om half negen door de sluis naar buiten en in een lange steek tussen de ankeraars door bij Le Havre naar Fécamp.
Nao Victoria
Onderweg komt de Nao Victoria uit de mist opdoemen, we hadden haar ook al in Rochefort in de haven gezien. Bij Etretat zien we de Olifantrotsen nevelig aan de horizon opdoemen. In Fécamp blijkt er een groot bloemencorso op de kant te zijn. Een drukte van belang.
Hoogste tijverschil van het jaar
’s Maandags plenst het van de regen en we blijven een dagje liggen. Als we dinsdagmorgen om negen uur willen vertrekken, maken de buren ons attent op het erg lage water, de hoogste coefficient van het jaar: 114! Ja hoor we zijn in de modder gezakt en liggen muurvast. Dus moeten we een uurtje wachten tot er weer voldoende water staat en we de box uit kunnen.
Gebroken D-sluiting op zee
Net buiten de pieren zetten we de zeilen en tot onze schrik horen we een knal en breekt de D-sluiting die de grootschoot aan de giek vastzet. Hans, de held, zoekt een nieuwe D-sluiting op en met vereende krachten zet hij die erop. Alles weer vast en in orde, we zeilen verder langs de kust naar Dieppe. De golfslag is vervelend maar wordt later gelukkig wat minder vervelend. We komen goed in Dieppe aan.
Leuver uit Scharendijke
Daar komt de Leuver crew aan boord voor een borrel. Ze liggen in Scharendijke waar wij bijna 20 jaar onze thuishaven hadden en we hebben voldoende te bespreken.
Noordwaarts met wind- en waterhozen
We varen op woensdag uit Dieppe weg met een zonnetje. Op zee pakken na anderhalf uur om ons heen de donkere wolken zich samen. Er is te weinig wind om lekker te zeilen dus staat de motor bij en hebben we het grootzeil op.
Op afstand zien we een windhoos ontstaan. Gelukkig slinkt de slurf weer en is er geen probleem. Dan zien we een waterhoos langzaam onze kant opkomen….
Hoever is dat eigenlijk weg? We hebben geen idee. We leggen snel alle losse spullen naar binnen, zetten het luik in de kajuitingang en sluiten af, zelf uiteraard de reddingsvesten aan. Aangelijnd in de kuip wachten we af wat komen gaat.Pff best even spannend maar de waterhoos vult zichzelf op een afstandje op en lost op. Dat is maar weer goed afgelopen.
Regen en prachtige dreigende wolkenluchten
Dan volgt de regen, rechte pijpenstelen naar beneden. Hans trotseert de nattigheid en Suzan schuilt in de kajuitingang. Na een uurtje wordt het droog. Om ons heen zien we overal donkere wolken en buien maar het blijft aardig droog. De golfslag van gisteren is compleet verdwenen, dat vaart lekker door.
Stroming sleurt ons langs Cap Griz Nez
Een paar mijl voor Boulogne krijgen we de stroming mee en vanwege de nog vrij hoge coefficient gaan we al snel 9 knopen. Ondertussen ligt er in het Kattegat boven Denemarken een lagedrukgebied dat de Noordzee af gaat zakken en over twee dagen veel Noordwestenwind op de Belgische en Nederlandse kust gaat geven. Dan is het lage wal en dat vinden we niet echt fijn.
Doorvaren naar Duinkerken wordt het
We besluiten door te varen en gebruik te maken van die stroming om snel Cap Gris Nez om te komen en dan Calais of Duinkerken aan te lopen. Het wordt Duinkerken waar we ’s avonds om 22:45 vastmaken na 15 uur uur varen en 97 mijl verder.
In Vlissingen raakt Sobat Kras Nederland weer aan
Vanuit Duinkerken zeilen we de volgende dag met ruime Westnoordwestenwind kracht 4-5 Bft en wel wat meer golven dan gisteren richting Zeebrugge. Hier krijgen we de stroming mee de Westerschelde op naar Vlissingen. Om 19:00 maken we vast. We zijn in Nederland!
Na het eten duiken we vroeg ons bed in om bij te komen van twee lange dagen varen.
Zondag 30 augustus – vrijdag 4 september 2015
