Van Culatra varen we naar Ayamonte. De laatste dag op zee voor Wim en Annemieke dus ook voor dolfijnen en dat weten we. Eenmaal de fish farms voorbij ter hoogte van Tavira komt er van bakboord schuin voor de Sobat Kras een school dolfijnen aan die pal voor ons langs zwemmen naar het Zuidwesten. Tientallen cruisen voor ons langs, een grote groep met een aantal moeders met jonge dolfijnen ernaast. Super. In de haast wordt er wel gefotografeerd en gefilmd maar het blijft moeilijk om deze prachtige dieren goed in beeld te krijgen. Pffff belofte ingelost………

In Ayamonte gaan we de stad in en eten gezellig tapas met een glas sangria erbij. Minpuntje: het wemelt van de muggen en Wim en Suzan worden lek gestoken.

Vrijdagmorgen varen we met de stroom mee de Guadiana op naar Alcoutim. We ankeren iets verder van het dorpje af omdat er drie dagen feest is. ’s Avonds lokale dans en muziek op het pleintje. Vanaf 11 uur een band aan de rivierkant en van 4 – 8 ’s morgens een DJ. De eerste nacht slapen we na een ‘Prato do dia’ in de Riverside Bar en ontmoeting met veel zeilers, uitstekend. De tweede nacht iets minder van het gebonk van de bassen over de rivier.

Zaterdag lopen we door Alcoutim en Sanlucar en zitten in de schaduw op een terrasje aan de rivier. Zwemmen, lezen, siesta en lekker eten aan boord. ’s Avonds nog naar het feest maar niet te lang morgen vroeg dag voor het tij.

Als we zondagmorgen om 7 uur vertrekken is de muziek nog niet opgehouden. In drie en half uur zijn we in Vila Real de Santo Antonio en gaan op zoek naar het station. Na een wandeling door de stad en een heerlijke afscheidslunch, Sardines en salade, brengen we Wim en Annemieke naar de trein. Om 16.07 vertrekt de trein naar Faro waarvandaan ze de volgende dag terugvliegen naar Nederland.

Sobat Kras ligt nog wat langer in Vila Real en we poetsen, wassen en doen boodschappen. Wat een fijne en gezellige dagen hebben we met Wim en Annemieke doorgebracht. Voor herhaling vatbaar…

 

Andere blogs

Suzan Groeneveld

Suzan zeilde sinds 1983 met Hans in Europa. Eerst met een oude Wibo die ze samen opknapten maar bij de koop van hun eerste huis weer verkochten. Begin jaren negentig kwam er na een zeilvakantie op een gehuurde Compromis 777 de Friendship 26, Sobat Kras waarmee ze samen met een peuter en een kleuter enkele jaren veel tijd doorbrachten . Van eind april tot eind oktober in de weekeinden op de Grevelingen. En zomers door Zeeland naar de Oosterschelde en het Veerse Meer.

Pas met de Contest 31 HT AC die daarna kwam, leerde Suzan zeilen. Daarmee zeilde het hele gezin jarenlang in de zomers van de Waddeneilanden tot Noord Frankrijk en de overkant van het Kanaal naar Ramsgate. De kinderen inmiddels tieners wilden wel vriendjes meenemen in de weekeinden. Dat leverde wat ruimteproblemen op en de Contest verwisselde van eigenaar. Na een tijd zoeken kwam de Moody 425 in zicht. Ook daarmee zeilden ze nog enkele jaren rond.

Met de kinderen de deur uit werd de Moody verkocht en kwam er na lang nadenken een stevige langkieler waarmee lange reizen gemaakt konden worden. De Island Packet 45 diende als stevige thuisbasis voor verdere zeilreizen van Oost Zweden tot en met Oost Spanje en de Balearen. De kusten België, Normandië, Bretagne, Westkust Frankrijk, Noord Spanje, Portugal, Algarve, Zuid Spanje en Oost Spanje werden in een zestal zomers aangedaan. Na thuiskomst in Lelystad in 2015 werd de directe omgeving verkend en de Island Packet verkocht.

Eind 2016 kwam er nog een snelle Salona 37 op hun pad en zeilden ze diverse zomers in Nederland op het Ijsselmeer en de Waddenzee. Na een medische diagnose met consequenties is ook deze zeilboot in 2020 verkocht. Maar het water blijft trekken en in 2022 doet de Kent 33 motorboot genaamd Kentering haar intrede.