Meestal hebben we de keuze, gaan we varen en zeilen of gaan we de kant op. Vanmorgen kiezen we voor zeilen. We hebben de bijboot op dek, alles opgeruimd en vast, maar het anker blijft op een meter of 20 ketting steken.
Na twee uur rondjes varen met een strakke ketting de ene en de andere kant op, trekken, van alles proberen we, maar geen beweging in te krijgen, geven we het op.
We blazen de bijboot weer vol, varen naar de kant en zoeken het duikcentrum op. Hier vinden we twee duikers die het wel willen proberen. We halen de bijboot op en pikken de duikers bij het strand op. Dan zijn we tot half vijf bezig en het is ook nu niet gelukt om de ankerketting weer vrij te krijgen.
Stel je voor: je komt met je boot in een ankerbaai aan. Als de diepte ongeveer een meter of 6 is, niet minder want met laag water kan er nog maximaal 3 meter water weglopen en niet meer want dan moet je heel veel ketting steken, laat je het anker vallen, de ketting loopt af tot het anker de grond raakt.
Dan vaar je een stukje achteruit om het anker in te laten graven, daarna laat je nog twee keer de diepte aan extra lengte ketting vieren zodat de ketting het anker op zijn plaats houdt. Dit doe je allemaal met de kop van de boot op de wind. Als de wind draait, draait de boot ook, dit kan ook door de eb en vloed gebeuren en dan loopt de ketting over de grond met de draai mee.
Hier is het fout gegaan. Er blijkt hier een oud stuk beton met een soort van vissersanker te liggen waarop en omheen vissersnetten en nog drie of vier andere ankers vastliggen. En onze ankerketting is met draaien in die kluwen terecht gekomen. Niet te ontwarren en niet los te krijgen, dus vandaag muurvast in Cascais….. De zon schijnt en het is mooi (zeil-)weer 🙂
Gelukkig ligt ons Rocna anker een paar meter verderop los van de rest dus morgen laten we de twee duikers het anker losmaken van de ketting. Dan kunnen we die alvast bergen. Dan willen we met een vijfloper die Hans in elkaar gezet heeft of met hulp van een vissersboot met een sterke lier die kluwen ankers op laten tillen zodat we onze ketting kunnen ontwarren. Als dat niet lukt zagen we de ketting zo kort mogelijk door en varen we met 85 i.p.v. 100 meter ankerketting, dat is geen probleem verder.
Zo zie je dat je soms niet weet wat de dag voor je in petto heeft en leren we los te laten………
Hopelijk lukt het allemaal en kunnen we dan morgen of overmorgen toch van Cascais verder naar het Zuiden zeilen. De duikers en de visser mogen dan met elkaar vechten wie de andere ankers bergt en er wat geld aan verdient door ze te verkopen.
