Vanaf Ayamonte varen we 4 september terug naar de Ria de Formosa en ankeren bij Culatra Cais. De volgende middag zeilen we de 6 mijl  naar Faro op half tij. Daar ankeren we net in de bocht vlakbij het spoorbruggetje. Om half vijf sms-t Annemiek dat ze geland zijn. We maken ons ‘Krasje’ klaar, nemen een Belgische liftster mee en varen onder het spoorbruggetje door de sportvissershaven naast de oude stad in. Voordat we vastliggen zijn Wim en Annemiek al in aantocht. Tassen en 4 mensen in de rubberboot en terug naar Sobat Kras. Daar doen we een aankomstbiertje en een uur voor hoog water varen we terug naar Culatra Cais.

We eten buiten op het terras van de Janocabar twee porties Codfish Cream en genieten van de omgeving en het gezelschap.

’s Morgens halen Suzan en Annemiek broodjes en daarna gaan we anker op richting de uitvaart naar zee. Voor ons uit vaart de ‘Bontekoning’. Die zien we buiten de pieren ook al aardig stuiteren, we zetten de motor 10 minuten bij om erdoor heen te stuiteren. Dan zeilen we westwaarts op de genua, Zuid van de Fish Farm in wording langs. De laatste anderhalf uur valt de wind helemaal weg en motoren we naar Albufeira. Annemiek is hier ooit voor een vakantie met haar dochters geweest en herkent o.a. het Sportscafé op het plein. Kip Piri-piri is onze maaltijd vanavond, maar goed dat de ober vantevoren vertelt dat de saus ‘very hot’ is. Een paar drupjes is ruim voldoende om de rest van de Piri-piri erbij te denken.

De haven van Albufeira is wel erg beschut en dus flink warm. We zijn blij als we vrijdag (7/9) ’s morgens wegvaren. Helaas maar 4 knopen wind en dat is niet voldoende om Sobat Kras te laten zeilen. We motoren langs de kust naar Portimao en maken prachtige foto’s van het huisje van Hans v.S. in Benagil en de rotskust met grotten. Anker omlaag bij Portimao en we zwemmen en genieten. Eind van de middag gaan we naar de marina waar we ‘Krasje’ beter vastleggen dan de vorige keer en wandelen de ‘Praia de Rocha’ af tot het eind en terug.

Op de terugweg langs ‘Papa Jorge’ voor een biertje en het sailors happy hour. Tot onze verbazing zitten er 6 Nederlandse stellen waarvan we er drie kennen. Gezellig bijkletsen en met nieuwe mensen praten. Daarna nodigen Wim en Annemiek ons uit om uit eten te gaan. Op het strand eten we lekkere visspiezen en peppersteak!

Dan is het zaterdag 8 september, de verjaardag van Suzan. Wim en Hans gaan de boodschappen doen en Annemiek en Suzan maken salade, sushi en meloen klaar voor de barbeque. Tussen vijf en zes verzamelen we onze spullen op het strand en komt de visite: Taede en Milly van de ‘Tingha’ en Karin van de ‘Lovely Rita’. Louis moet helaas rustig aan doen met zijn voet. Suzan wordt verrrast met onverwachte originele cadeaus en heuse bubbels. Als alles en iedereen rond negenen, het wordt donker, weer op het schip aangeland is, hebben we een heerlijke, gezellige barbeque gehad. De dames hebben slap gelegen van het lachen: prachtige trucs en tips om het roken te verbergen. Wat kan een mens toch verslaafd zijn aan de peuk ;).

Vandaag (9/9) willen we naar Alvor maar als we ’s middags terugkomen uit Ferragudo zijn we alle vier zeiknat en het waait inmiddels behoorlijk. We gaan morgenochtend wel. En dat doen we. Met halftij naar hoog water varen we Alvor (10/9) binnen, Sobat Kras vaart net een stukje over een ondiepte maar het past precies, de minste diepte die we zien is 1,80 m. terwijl 1,50 m. de diepgang is. We halen wat verse boodschappen en lezen wat. ’s Middags naar de kant voor het postkantoor en de Mojito’s in de Havana bar. Annemiek vindt ze net als de eerder deze week gedronken gin-tonic heerlijk, net als Suzan trouwens. Wim en Hans houden het op biertjes. We eten scampi’s met groene salade, prima na zo’n warme dag.

Dinsdagmorgen op tijd op en weer met opkomend water de Alvor af. Buiten hijsen we het grootzeil en zetten de motor bij. We gaan wel erg hard, zo zijn we veel te vroeg bij Culatra… De motor gaat een standje lager en met 4-4,5 knoop levert het visplankje met makrelenparavaan een heerlijke maaltijd op. Vijf Spaanse makrelen en een kleine Bonito vangen we. Direct schoonmaken en straks op de Cobb. De makrelen deels zo op de plaat en deels met groente in een pakketje, van de Bonito snijden we zes prachtige moten die ook zonder iets op de plaat gaan. We smullen er ’s avonds van met een glaasje witte wijn.

Precies met de kentering van het tij zijn we bij de Cabo de Santa Maria en varen de Ria de Formosa in richting Culatra Cais, waar het anker om zeven uur valt. Voor zwemmen is geen tijd meer, de Cobb gaat aan en de maaltijd wordt voorbereid.

De afgelopen dagen was het iets minder warm maar nog steeds zo’n 25-27 graden vanaf vandaag (12/9 verkiezingen in Nederland!) lijkt het weer iets warmer te worden.

Andere blogs

Suzan Groeneveld

Suzan zeilde sinds 1983 met Hans in Europa. Eerst met een oude Wibo die ze samen opknapten maar bij de koop van hun eerste huis weer verkochten. Begin jaren negentig kwam er na een zeilvakantie op een gehuurde Compromis 777 de Friendship 26, Sobat Kras waarmee ze samen met een peuter en een kleuter enkele jaren veel tijd doorbrachten . Van eind april tot eind oktober in de weekeinden op de Grevelingen. En zomers door Zeeland naar de Oosterschelde en het Veerse Meer.

Pas met de Contest 31 HT AC die daarna kwam, leerde Suzan zeilen. Daarmee zeilde het hele gezin jarenlang in de zomers van de Waddeneilanden tot Noord Frankrijk en de overkant van het Kanaal naar Ramsgate. De kinderen inmiddels tieners wilden wel vriendjes meenemen in de weekeinden. Dat leverde wat ruimteproblemen op en de Contest verwisselde van eigenaar. Na een tijd zoeken kwam de Moody 425 in zicht. Ook daarmee zeilden ze nog enkele jaren rond.

Met de kinderen de deur uit werd de Moody verkocht en kwam er na lang nadenken een stevige langkieler waarmee lange reizen gemaakt konden worden. De Island Packet 45 diende als stevige thuisbasis voor verdere zeilreizen van Oost Zweden tot en met Oost Spanje en de Balearen. De kusten België, Normandië, Bretagne, Westkust Frankrijk, Noord Spanje, Portugal, Algarve, Zuid Spanje en Oost Spanje werden in een zestal zomers aangedaan. Na thuiskomst in Lelystad in 2015 werd de directe omgeving verkend en de Island Packet verkocht.

Eind 2016 kwam er nog een snelle Salona 37 op hun pad en zeilden ze diverse zomers in Nederland op het Ijsselmeer en de Waddenzee. Na een medische diagnose met consequenties is ook deze zeilboot in 2020 verkocht. Maar het water blijft trekken en in 2022 doet de Kent 33 motorboot genaamd Kentering haar intrede.