Cascais – Sesimbra – Sines – Cabo Sao Vicente – Cabo de Sagres

Nadat de duikers ons anker los hebben gemaakt en we deze aan dek hebben gehesen met een lijn, blijkt de ankerketting los te hangen. We zijn weer vrij, maar de dag is half voorbij. Dus gaan we op de kant met de duikers een biertje drinken. Heel leuk.

De volgende dag halen we het anker zonder problemen op en starten de dag op de motor richting Sesimbra. Na een uur of twee krijgen we voldoende wind om te zeilen. We varen met een knoop of 4,5 naar Sesimbra haven. Daar krijgen we de geest oftewel gaan we huishouden. Bed verschonen, was in de machine, ’s avonds om elf uur nog een was erin. Boot schoonmaken, opruimen, zelf douchen en de volgende morgen nog een keer. Alle batterijen van apparaten laden, skypen enz.

Vanuit Sesimbra hetzelfde verhaal eerst weinig wind achterlijk dus motoren en de tweede helft van de dag zeilen richting Sines. Hier willen we ankeren in het baaitje voor de haven. Als we met de eerste poging bezig zijn, krijgen we commentaar. Het anker houdt toch niet dus verkassen we. Weer niet vast. We worden het niet eens waar we wel willen vastmaken. De derde poging lukt het en hebben we door het idee of we wel goed vast liggen en het rollen van de deining een lichte slaap.

Maandag. 26 sep. Toch redelijk uitgerust staan we om half acht op om een lange dag te zeilen, ehhhhhhh motoren… Van Sines tot de Cabo Sao Vicente motoren we zo’n 50 mijl. Eenmaal om de kaap komt de wind half in en kunnen we de laatste 7 mijl met 10 knoopjes zeilen op het voorzeil. Hans laat de vlag zakken en hijst deze weer, schijnt een oude zeemansgewoonte te zijn die geluk brengt.
Dit is wel een dag die niet stuk kan want vanmorgen dolfijnen bij de boeg, onderweg drie keer dolfijnen op afstand en het laatste stukje zeilend ook nog twee keer eventjes dolfijnen bij de boot. SUPER.
We laten het anker vallen voor het strand van de Ensenadea de Sagres, een plaatsje net om de hoek van de kaap Sao Vicente waar het fort op de Cabo de Sagres ligt. Dit fort hebben we in 2007 met Ellie en Gert bezocht en ook in Sagres een nachtje geslapen. Een aparte belevenis, helemaal omdat we heerlijk beschut voor de Noord Oosten wind geweldig liggen te rollen op het getij. De rinkelende glazen zijn allemaal voorzien van handdoeken en papier, zodat die ons niet wakker houden. Zometeen maar weer proberen te slapen……. Morgen op naar Lagos.